De Canadese, in New York woonachtige violiste en componiste Sarah Neufeld is vooral bekend als lid van Arcade Fire en is ook een van de oprichters van het hedendaagse instrumentale ensemble Bell Orchestre. Haar debuut soloalbum uit 2013 ‘Hero Brother’ was geproduceerd door Nils Frahm. In 2015 bracht zij het met een Juno bekroonde ‘Never Were The Way She Was’ uit met saxofonist Colin Stetson, en in 2016 zag haar tweede soloalbum ‘The Ridge’ het licht. Nu, in de lente van 2021, is haar derde soloalbum ‘Detritus’ uit.
De basis van ‘Detritus’ werd gelegd in 2015. Neufeld werd uitgenodigd om het podium te delen met de danseres en choreografe Peggy Baker, een veteraan in de danswereld. Die had een soloperformance gemaakt op muziek van Neufeld’s tweede album ‘The Ridge’. De violiste, zelf in haar jeugd in verschillende dansvormen getraind, voegde daar op verzoek van Baker tijdens de uitvoering live een originele lyrische prelude aan toe. Het resultaat was een hitsig live duet tussen danseres en muzikante. Beide kunstenaressen wilden daarna meer en besloten tot een nieuwe, nu uitgebreide samenwerking – een avondvullende uitvoering met de Peggy Baker Dance Company (in februari vorig jaar nog in Nederland te zien), waarvoor Neufeld muziek zou schrijven en naast de dansers op het podium zou spelen.
Neufeld werkte gedurende het hele proces samen met haar medebandlid uit Arcade Fire, Jeremy Gara. Die hielp met zijn drums, synthesizers en ambient-elektronica de voorstellingen met Peggy Baker gestalte geven en was ook weer van de partij bij de opnieuw vormgegeven albumversies. Andere musici uit het muzikale netwerk van Sarah Neufeld die aan ‘Detritus’ hebben bijgedragen zijn Bell Orchestre koperblazer Pietro Amato en fluitist Stuart Bogie, voorheen van het New Yorkse Afrobeat-ensemble Antibalas.
De voorstelling van Sarah Neufeld en Peggy Baker had als titel ‘Who We Are In The Dark’. Het lijkt nu of Sarah Neufeld met ‘Detritus’ een middel wil aanreiken om te ontsnappen aan de donkere schaduwen die het afgelopen jaar over ons leven trokken, en die de wereld hebben veranderd. Of dat ten goede of ten kwade is zal de tijd leren. Voor Neufeld, terugkijkend met de opener ‘Stories’, kunnen we in ieder geval “de verhalen die we onszelf hebben verteld niet langer geloven.”
De nummers op ‘Detritus’ zijn voor het merendeel ontstaan tijdens interacties van de violiste met de bewegende lichamen van de dansers voor haar. Op één nummer na. Sarah Neufeld schreef ‘The Top’ zonder dat er iemand voor haar bewoog. En toen gebeurde er iets met haar. Zij zegt daarover op haar website: “Op het moment dat ik ‘The Top’ aan het schrijven was, struikelde ik over de vernietigende ervaring van het ontmantelen van mijn leven; ik heb enorm geworsteld met de spijt en acceptatie die dat meebracht. In die periode ervoer ik extreme rauwheid, kwetsbaarheid en eerlijkheid. Vanaf die plek heb ik de rest van dit oeuvre gecomponeerd.”
Sarah Neufeld, die onlangs moeder is geworden, wil in haar muziek de wereld tegemoet treden met “een liefde die niet terugdeinst”. Zo ook klinkt ‘Detritus’, als een natuur die, neergeslagen, terugbuigt en zich weer opricht, als een danser. ‘Detritus’ is muziek in voortdurende beweging, van de etherische sirenenzangen in opener ‘Stories’ tot ‘Tumble Down The Undecided’, waar de viool wervelt, versnelt en om zijn as draait als een derwisj in trance. Er is beweging in de gulle, naar binnen en naar buiten gerichte ambient golven van ‘Unreflected’ en daarop volgend ‘The Top’. Er is beweging in de nevelige sferen die ‘Shed Your Dear Heart’ omkleden.
Het laatste nummer, tevens de titeltrack, kwam grotendeels tot stand door te improviseren op de bewegingen van één danser. Jeremy Gara voegde aan de viool enkele verfijnde drone- en synthesizer-elementen toe. De albumversie werd vervolgens vervolmaakt met prachtig transparante fluitkoren van Stuart Bogie. Het is een langzame, bijna plechtstatige instrumentale beweging, waarmee ‘Detritus’ afsluit. Alsof er een heilzame rust neerdaalt. Alsof de violiste hier wil zeggen dat we, genezen, weer mogen leven in een, geheelde, vrede. Is dit wensdenken? We gaan het zien.
Sarah Neufeld – Detritus
One Little Independent Records / Konkurrent
Foto Sarah Neufeld © Jason Lewis
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen. Zo help je CCRyder doorgaan.
Met iDEAL kun je via de beveiligde omgeving van je eigen bank CCRyder waarderen.
“Eyes on the road and hands upon the wheel”