“I want to be alone, I’m happy on my own” zingt Anna B Savage in het titelnummer van haar nieuwe album ‘in|FLUX’. Ze blijft dat standvastig en zonder aarzelen herhalen, als in een duizelingwekkende rondedans. Het tekent de nieuwe fase in het leven van de zangeres. Ze zoekt niet langer naar antwoorden, maakt zich minder zorgen over wat hierna komt en omarmt in plaats daarvan de onzekerheid van het niet weten, het open einde.
De Londense singer-songwriter en muzikant Anna B Savage toonde zich altijd kwetsbaar en zoekend. Ze vond daarin onder andere aansluiting bij vogels. Op haar debuutalbum ‘A Common Turn’ uit begin 2021 vlogen zwaluwen en duiven, maakten kwartelkoningen hun opwachting en zelfs een stern vond zijn weg naar de ornithologische liedcollectie van Anna B Savage.
Er was een tijd van therapie. Er waren confrontaties met de inconsistenties van de wereld, in haar relaties en in haarzelf. “I don’t remember how to dance/The beats change”, zong zij op ‘A Common Turn’ in ‘Dead Pursuits’, “I don’t remember how to be me/I’m not the same”.
Op haar nieuwe album ‘in|FLUX’ gaat het niet langer over antwoorden op vragen als wat aan te vangen met de pijn van het leven, de verwoestingen die mensen bij elkaar kunnen aanrichten. Op ‘in|FLUX’ draait de zangeres de zaak om, en zoekt zij de dualiteit, letterlijk met een omgekeerde, spiegelende hoesfoto. In plaats van te lijden aan de tegenstrijdigheden in handelen en hypocrisie van de moderne mens, besloot zij zich erover te verwonderen en er zo energie uit te halen. Door in het creatieve proces van het schrijven en het opnemen met producer Mike Lindsay (Tunng, Lump) steeds uit te gaan van de tweeheid in haar onderwerpen, licht en donker, hoogte- en dieptepunten die zich voordeden, stuitte zij op nieuwe kanten van zichzelf, een andere, meer zelfverzekerde persoonlijkheid. Dit heeft geresulteerd in een album, ‘in|FLUX’, waarop Anna B Savage nog altijd kwetsbaar toont, maar vanuit een positievere, herstellende invalshoek.
Dat laatste is hoorbaar in de lyrische kwaliteiten waarmee zij haar liedjes zingt in de omhelzing van de met ruimtelijke elektronica gestructureerde arrangementen. Het maakt ‘in|FLUX’ een album dat, hoe vreemd het ook mag lijken, zindert van levenslust. Het nummer Orange, waarmee zij afsluit, heeft zelfs een bijna Braziliaanse temperatuur.
Anna B Savage neemt de luisteraar op ‘in|FLUX’ voor zich in. Dat doet ze met haar sympathieke personaliteit. Haar liedjes zijn minder desolaat dan voorheen, haar stemmingen en overpeinzingen warmer van toon en kleur. Ze brengt die met welluidende stem, sterk en gevoelig tegelijkertijd. Folky gitaar, piano en een enkele saxofoon roepen daarbij een diepe intimiteit en gevoel van echt contact op. En ja, ook op ‘in|FLUX’ komen de ingewikkeldheden van menselijk handelen aan bod, van pijn aan liefde, het verlies van onze verbondenheid met de aarde, maar vastgelegd met geestdriftige opgetogenheid en vanuit een krachtige inspiratie gedragen.
Er was wat voor nodig, maar Anna B Savage is nu klaar om, zoals ze zegt, “charting my own life… know it can be fun, and lean into that”.
Anna B Savage – in|FLUX
City Slang/Konkurrent