De Canadese studiotechneut en muzikale duizendpoot Daniel Lanois werd bekend door zijn producerswerk voor onder anderen Peter Gabriel, U2, Neville Brothers, Bob Dylan, Robbie Robertson en Emmylou Harris. Hij viert ook als solo-artiest successen.
Ik ontmoette Daniel Lanois voor het eerst in de herfst van 1989. Zijn solo-debuut ‘Acadie’ was net uit. Ik sprak hem in een hotel aan het Amsterdamse Leidseplein waar regelmatig straatmuzikanten stonden te spelen, en daagde hem uit om dat ook eens te proberen, als een soort graadmeter. En zo stond daar op een middag in oktober 1989 op het Leidseplein in Amsterdam een ‘onbekende’ man met een gitaar en zong: ‘Shoeshine Mama’. Zijn stem sneed door de ziel. Maar onder de mensen die hem voorbij liepen was er niet een die inhield om te luisteren. Lanois had van tevoren nog gezegd: “Als er niemand is die wil luisteren moet je misschien wel het besluit nemen om maar thuis te blijven.” Dat heeft hij gelukkig niet gedaan.
Blijf dansen
Daniel Lanois werd als zoon van Frans-Canadese ouders in 1951 geboren in Gatineau, Quebec. Hij was nog jong – tien – toen zijn moeder besloot met het hele gezin naar Hamilton, Ontario te verhuizen. Als teenager speelde Daniel in allerlei rhythm & blues-bandjes. Al in 1970 richtte hij samen met zijn broer Bob een eerste studio in. Als locatie werd de kelder van het ouderlijk huis gekozen. Daar specialiseerden ze zich in het opnemen van folk, gospel en country & western, invloeden die jaren later in stilistisch opzicht de basis vormden van zijn eerste solo-plaat ‘Acadie’.
Het is 31 jaar verder en inmiddels zag zijn zoveelste (ik ben de tel kwijt) album het licht. ‘Heavy Sun’ is in maart 2020, dus vlak voor de Covid-19 pandemie, opgenomen en gemixt door Daniel Lanois en Wayne Lorenz in Los Angeles en Toronto en gemasterd door Noah Mintz. Het album is uitgebracht op Lanois’ ‘eigen label’ Maker Series.
De musicus kondigde oktober vorig jaar de release van ‘Heavy Sun’ aan. Het is zijn eerste solo-studioplaat sinds ‘Goodbye to Language’ uit 2016. Hij zei over het album mensen met zijn muziek te willen opbeuren in deze tijd van pandemie, met zijn liedjes een positieve kracht te willen uitdragen. Lanois: “We willen mensen eraan herinneren dat het tijdens een wereldwijde pandemie onze verantwoordelijkheid is om onze geestelijke gezondheid te beschermen en manieren te vinden om te blijven dansen, zingen, lesgeven, lief te hebben.” Samengevat heet dat ‘Dance On’, zoals verwoord in de indrukwekkende openingssong van ‘Heavy Sun’:
Whatever
You do
Don’t let nobody steal your joy from you
Dance on
Hete soul
Op ‘Heavy Sun’, genoemd naar het viertal musici dat er op speelt, samen het Heavy Sun Orchestra, bundelt Daniel Lanois, zelf op zang en gitaar, de talenten van Rocco DeLuca, gitaar en zang, Johnny Shepherd, orgel en zang, en Jim Wilson, bas en zang. Hij combineert zijn oude liefde voor gospel-orgelmuziek met de geluiden die we van hem gewend zijn, met moderne elektronica, eigenzinnige ritmes, vinnige sonische experimenten en wervelende ambient atmosferen. En niet op de laatste plaats een veelheid van diep bezielde vocalen. Traditionele en moderne stijlen, oude en nieuwe tijden, stemmen van toen en nu, ze versmelten onder een warme ‘Heavy Sun’ in een zinderende lavastroom van muziek. Met een zuigend, trekkend, pompend, kreunend en swingend Hammond orgel, ladingen hete soul en bovenal een pak geweldige troubadourstemmen, solo en in prachtige harmonie met elkaar verweven, brengt de producer een lichtend baken van vreugde.
Er loopt een weg van ‘Acadie’ naar ‘Heavy Sun’. Daar vlammen vurige spirituele hartstochten als fakkels en klinkt boven alles uit een diepe toewijding, voor muziek, voor de wereld.
Aan het eind van onze ontmoeting in 1989 vroeg Daniel Lanois mij: “Hé, ben je er ook bij als ik met mijn gitaar mijn opwachting bij de hemelpoort maak?” En ik antwoordde: “Daar kun je op rekenen, Dan!” Nu nog even niet. Maar ik weet zeker dat hij, als het zover is, met ‘Heavy Sun’ meteen door mag.
Daniel Lanois – Heavy Sun
Foto boven artikel © Floria Sigismondi