Het is misschien wel het meest bijzondere muziekalbum dat de laatste tijd is uitgebracht. Mirry is de ontdekking en muzikale herverbeelding van de Ierse Mirabel Lomer. Het is de lang ongehoorde wereld van een pianiste die haar leven als kunstenares in het geheim beoefende.
Het verhaal van ‘Mirry’ ofwel Mirabel Lomer doet een beetje denken aan dat van de Amerikaanse straatfotografe Vivian Maier (1926-2009), wiens werk pas echt werd ontdekt en op waarde geschat na haar dood. Zij werkte ongeveer veertig jaar als kinderoppas (nanny), terwijl ze zich daarnaast met fotografie bezighield. De creatieve erfenis van de Ierse mantelzorgster Mirabel Lomer openbaarde zich ook pas na haar dood.
Bekraste grammofoonplaat
Ruim vijfendertig jaar geleden, in 1985, hielp de in Edinburgh woonachtige muzikant Tom Fraser met het opruimen van het huis van zijn overleden grootvader. Hij vond daarbij in een doos die op straat was gezet een oude, bekraste Transco grammofoonplaat. Hij nam het ding mee naar huis, luisterde, vond het niks, het was niet zijn muziek, waarna het vervolgens jarenlang op een plank stof lag te vergaren. En toen, tijdens de lockdown, luisterde hij nog eens, en ging er een wereld voor hem open. Wat bleek? Zijn in de jaren tachtig overleden oudtante Mirry bleek een talent te hebben gehad, dat ze voor de familie geheim hield. Zij speelde piano en had zelfs een aantal eigen composities opgenomen. Tom Fraser was nu wel enthousiast over wat hij hoorde. Hij besloot haar composities opnieuw te bewerken en te remixen samen met zijn zwager Simon Tong, bekend van onder andere The Verve en The Magnetic North. Zij wilden met een herverbeelding van het creatieve leven van Mirabel Lomer haar muzikale erfenis verder laten schijnen dan de vier muren van Mirry’s eigen kamer en in het licht van de openbaarheid brengen. Voor dit project onder curatorschap van Kirsteen McNish werden aan het pianospel van Mirabel Lomer bijdragen toegevoegd van Simon Tong op drums, gitaar en keyboards, Tom Fraser op keyboards en bas, Antonia Pagulatos op viool, cello en altviool en Michael Smith op saxofoon.
Anthem · Mirry · Simon Tong · Thomas Fraser
Creatieve ontsnapping
Wie was Mirabel Lomer eigenlijk? Zij werd in 1906 geboren in een militair gezin. Haar vader had in het leger gediend. Haar moeder was een geschoold concertpianiste, maar stopte onder druk van haar man, die muziek als deprimerend bestempelde, met piano spelen. Mirabel Lomer woonde het grootste deel van haar leven in Ierland, waar zij voor haar oudere, hulpbehoevende ouders zorgde. In het begin van de jaren vijftig verhuisde zij naar het Verenigd Koninkrijk en werd een betaalde mantelzorgster voor een bejaard echtpaar in Wiltshire. Ondanks dat Mirry vooral actief was met de zorg voor anderen, bleek zij ook tijd te hebben om muziek te schrijven, dit in weerwil van haar vader die haar al op jonge leeftijd het piano spelen in het ouderlijk huis actief lastig had gemaakt. Zij componeerde haar pianomuziek in de jaren vijftig en zestig als een vorm van creatieve ontsnapping en legde deze met hulp van haar neef en vertrouweling Geoffrey stiekem vast met diens bandrecorder. Overigens ging Mirabel Lomer niet echt gebukt onder haar geheim. Haar leven werd niet getekend door sleur. Zij was, zoals Tom Fraser en anderen zich haar herinneren, een vrolijke, oudere dame, die genoot van het leven, rookte en hield van een glas sherry of whisky.
Study in B flat minor by Mirry – Video by Camella Kirk
Muzikale verwondering
Het album ‘Mirry’ is een viering van Mirry’s werk en een bijzondere reflectie en reactie op de originele opnames die zij maakte met haar familieleden. Tom Fraser en Simon Tong produceerden het album op een manier die bijna klinkt alsof zij, de pianiste, nog steeds in een ruimte met hen was. Beter is eigenlijk ruimtes. ‘Mirry’, het album, hoort zich aan als een huis waar in meerdere kamers, de een volgend op de ander, muziek wordt gemaakt. Daar, in die elkaar afwisselende kamers waar oud en nieuw elkaar ontmoeten en aanvullen, mijmert de piano over warme klanktapijtjes van nostalgie en horen we loops, moderne elektronica en veldopnamen naast strijkers, een mellotron, een saxofoon, een drumpartij. Mirry zelf is behalve op piano ook vocaal aanwezig, in twee nummers klinkt haar stem. De sprankelende muziek ademt over de hele linie, door de vermenging van hoorbaar oude stijl -en klankkleuren met hedendaagse avant-garde productietechnieken, een soort vreemde maar tevens aangenaam verrassende tijdloosheid. Daar, in het muzikale universum van ‘Mirry’, waarvan de basis ergens halverwege de vorige eeuw door een piano spelende kunstenares annex mantelzorgster werd gelegd, heerst de verwondering. Hoe mooi is dat.
Mirry – Mirry
Dutchess Records / Konkurrent