De Schotse kunstenaar en musicus Lomond Campbell maakte een tape-looper instrument dat de creatieve output van de vroege Steve Reich combineert met de klankmeditaties van William Basinski:
L Ü P
Een uniek en herkenbaar eigen geluid: welke musicus wil dat niet? Een middel om dat te verwerven is, naast speeltechniek, het aanpassen van een instrument of nog beter er zelf een te bouwen. De Schotse kunstenaar en avant-garde musicus Lomond Campbell maakte er zijn werk van. Zo ontwierp hij onder meer een DIY Turntable Eurorack Sequencer (met handleiding), een Harmonograph Poetry Machine, een Harmonograph Synthesizer en recent LÜP Machine.
LÜP ontstond uit een opdracht aan Lomond Campbell om een aangepast tape-looper instrument te ontwerpen. De kunstenaar-musicus wilde dat de machine de compositorische ideeën van twee alom geprezen New Yorkse avant-garde componisten zou incorporeren, te weten Steve Reich en William Basinski. Uitgangspunt was een oude cassetterecorder die hij eerst stripte en vervolgens tot een tape-looper instrument verbouwde. Het apparaat werkt met tien seconden tapelussen. De opnamen ‘desintegreren’ als de tape na enige tijd langs een draaiende magnetische schijf loopt. Die is gekoppeld aan een klok en drijft twee excentrische nokken aan die onderling steeds veranderende patronen creëren. Op een analoge modulaire synthesizer aangesloten worden de desintegrerende tapelussen verwerkt en tegelijkertijd faseverschuivingspatronen gegenereerd.
Toen LÜP af was besloot Lomond Campbell met het ding te experimenteren om te zien wat voor soort muziek het apparaat kon maken. Dat resulteerde in een album met dezelfde naam als het instrument met daarop een intrigerende wereld van elektronische atmosferen en organische muziek.
Wie bij de naam Steve Reich aan minimal music denkt, moet ik teleurstellen. LÜP refereert niet aan minimal, wel aan de vroege tape experimenten van Steve Reich. Het album opent dromerig, bijna lieflijk met We Go Slow, om de luisteraar vervolgens met ketsende spijkerritmes het zoemende Otherly in te trekken. Rad Brad Ivy (er staat op YouTube een mooie live versie opgenomen in de Schotse hooglanden) laat de machine heftig accelereren.
De stapeling van schuivende patronen in Engineer Of Fear, de golvende klankensluiers in Swam, de ijle tonen in WVN028, ze roepen een hypnotiserende wereld op.
In Fifths wordt een melodie over een bars schurende ondergrond getrokken, het duistere Songs Of The Wildbirds klinkt als een stedelijk industriële soundscape in een verlaten autosloperij. En dan is er nog Sister, dat zich kan meten met het beste van William Basinski, diens Disintegration Loops en recentelijk nog Lamentations.
Gooi muziek, vakbekwaamheid en techniek, fantasie en wetenschap – alles op hoog niveau – in een intelligent werkende mengmachine en wat er in het geval van Lomond Campbell en LÜP uitkomt is een bijna onaardse geluidskunst, met bite.
Lomond Campbell – LÜP
One Little Independent Records / Konkurrent