De Ierse Hilary Woods verkeerde na haar vertrek als bassiste van de alternatieve rockband JJ72 enige tijd in de wereld van kunst, literatuur en film, voordat ze onder haar eigen naam terugkeerde naar de muziek.
In 2014 bracht zij de EP ‘Night’ uit, gevolgd door ‘Heartbox’ in 2016. Twee jaar later was er het debuutalbum ‘Colt’, gevuld met dromerige liedjes en minimalistische instrumentaties. Het was een vingeroefening, zo bleek, toen weer twee jaar later het album ‘Birthmarks’ uitkwam, opgenomen terwijl ze hoogzwanger was. ‘Birthmarks’ liet zich horen als een geluidsdocument geïnspireerd door persoonlijke ontwikkeling en de processen van zwangerschap en geboorte. Woods onderzocht deze thema’s aan de hand van onder meer angsten, oude muziek, het geheime leven van bomen, wolven, de schilderijen van Francis Bacon, de verminderde gemeenschapszin in een onrustige wereld en de kracht binnen dat alles van de eenzame menselijke stem. Haar producer, de Noorse noise-adept en experimentele filmmaker Lasse Marhaug. bracht een spanningsvolle en bezwerende geluidslaag aan die perfect samensmolt met de gedempte vocalen van Woods.
‘Birthmarks’ is een even ongrijpbaar als fascinerend album. Het is, volgens de maakster, een zoektocht naar het Zelf, geïnspireerd door de 19e-eeuwse Deense filosoof, protestants theoloog en cultuurcriticus Søren Kierkegaard. Deze zoektocht ging zeer diep, maar er zijn nog grenzen te verkennen die verder weg liggen. Zo liet Hilary Woods horen op de in 2021 op cassette uitgebrachte EP ‘Feral Hymns’, waarvoor ze opnieuw samenwerkte met Lasse Marhaug. En nu dan op haar nieuwe album ‘Acts Of Light’.
Pakken we er de liner notes bij, dan lezen we dat ‘Acts of Light’ eigenlijk één compositie (fuga) is bestaande uit negen trage, hypnotiserende klaagzangen. Het zijn de bouwstenen van een (privé) klankritueel waarin met drones, elektronica, contrabas, cello, veldopnamen en religieuze koorzang wordt gereflecteerd op ervaringen van kwetsbaarheid, grootsheid en openhartigheid.
‘Acts of Light’ is het eindproduct van diepgaand onderzoek naar emoties, intuïtie en lichamelijkheid door middel van geluid. Het is een (voor sommigen) beklemmend, maar vooral diep emotioneel en persoonlijk eerbetoon aan ongereptheid, verlies, afwezigheid, mysterie en vooral onvoorwaardelijke liefde.
‘Acts of Light’ is opgenomen en gemixt over een periode van twee jaar aan de westkust van Ierland en op locaties als St Mary’s Pro-Cathedral in Dublin, waar Woods de zangers van het The Palestrina Boys Choir opnam, en Galway, waar ze het Galway City Chamber Choir vastlegde. De strijkerssamples zijn van Jo Berger Myhre in Oslo, de veldopnames van Woods’ reizen door het noorden en zuiden van Spanje. Achter de mengtafel stond wederom Lasse Marhaug.
Hoe ‘Acts of Light’ in woorden te vatten? De termen indrukwekkend en wonderschoon komen naar voren, maar de klanksculpturen doen in hun gelaagdheid ook denken aan de rauwe sensatie van een brutalistische architectuur. In de verborgen hoeken en schaduwen van de composities gaan de contouren schuil van een rijk arsenaal aan klanken, die bij elke luisterbeurt meer naar voren komen. De klaagzang stroomt door duistere benedenwerelden en kosmische energieën tegelijkertijd.
In de constant fluctuerende ruimte die zo ontstaat, dansen in het bijna duister kleine deeltjes materie en ademen amorfe lichtvlekken langzaam in en uit. Dit alles samen creëert een diepe, zintuiglijke ervaring, waarin een vitale levenspuls als constante doorklinkt – een Act Of Light.
Hilary Woods – Acts of Light
Sacred Bones | Konkurrent