Ga naar de inhoud
  • Home
  • The Road
  • The Wheel
  • Podium 1
  • Podium 2
  • Backstage
  • Road to nowhere
  • Newsletter

CC Ryder

"Eyes on the road and hands up on the wheel"

  • Home
  • The Road
  • The Wheel
  • Podium 1
  • Podium 2
  • Backstage
  • Road to nowhere
  • Newsletter
    • Contact
  • Toggle zoekformulier

Het geheiligde universum van Faten Kanaan

Geplaatst op februari 23, 2023juli 9, 2023 Door C. Cornell Evers
De opening van ‘Afterpoem’ ademt sacraliteit, en dat ‘geheiligde’ blijft de hele duur van het nieuwe album van Faten Kanaan in meer of mindere mate aanwezig.

Op haar vorige album ‘A Mythology of Circles’ onderzocht de componiste uit Brooklyn de cyclische herhalingen in natuur en tijd en de zinnebeelden daarmee verbonden. ‘A Mythology of Circles’ verhaalde van, voor Faten Kanaan persoonlijke verhalen, migratie en terugkeer, van politieke en ecologische strijd. Ze riep in haar muziek op om het ‘mysterie’, de heiligheid, van het leven te omarmen en om de mens niet langer te zien als boven de natuur gesteld.

Cyclische patronen en ‘variatie door herhaling’ staan centraal in Faten’s muziek. Harmonie en contrapunt worden intuïtief ingezet. Klank, stilte en de ‘geheimenisvolle’ relatie tussen noten onderling zijn de actoren in woordloze verhalen.

De muzikante speelt haar composities in real time en maakt geen gebruik van looping of sequencing. Daardoor ontvouwen zich subtiele veranderingen en ontstaat er, ondanks het gebruik van technologie, een gevoel van imperfectie, ergo van mens zijn.

Deze aanpak zet zich door op haar nieuwe, vijfde album ‘Afterpoem’. De muziek is sacraal en vol bitterzoete klankkleuren, tegelijkertijd speels, meer dan op de voorganger. Gebleven is het onderscheidende gebruik van het contrapunt als verhalend instrument, evenals de repetitieve minimalistische structuren. Naast oude muziek, met name barok, lijken getijdenstromingen, eb en vloed, bronnen van inspiratie te zijn geweest. Zij brengen een tijdloze oneindigheid aan in een muzikale beweging die alsmaar doorgaat, in een heel eigen, niet te categoriseren, universum. Daar, in dat universum, huppelt een piano over aanzwellende golven van elektronica, klinken echo’s van J.S. Bach en dwaalt een orgel door elegische klankenweiden.

De titel van het album, ‘Afterpoem’, verwijst naar de sluier van het niet precies bevatten van de betekenis van een gedicht. Bij een eerste indruk lijkt dat abstract en ongrijpbaar. Maar omdat er altijd wel lijnen een direct beroep doen op de ontvanger, en de poëzie zo dichtbij komt en persoonlijk wordt, is verdere, letterlijke uitleg eigenlijk niet nodig, doet misschien alleen maar afbreuk.

Faten Kanaan – Afterpoem
Fire Records / Konkurrent

Albums Tags:Afterpoem, Bach, Barok, Elektronische muziek, Faten Kanaan, Minimalisme, Moderne muziek

Bericht navigatie

Previous Post: Lisa O’Neill schildert bezielde Ierse landschappen
Next Post: Violiste Amandine Beyer en het geheim van de rozenkrans

More Related Articles

Peter Broderick verklaart het leven de liefde met een mandje braambessen Albums
Het grote ontwaken van Shearwater Albums
Berlijnse componiste van elektronische muziek Maya Shenfeld in vrije val Albums
Ziel van het jaar in muziek Blixa Bargeld en Teho Teardo Albums
Martin Lichtfuss schittert tussen wal en schip Albums
Ierse muzikante Hilary Woods geeft op album ‘Birthmarks’ geboorte aan het Zelf (naar Kierkegaard) Albums

Copyright © 2025 CC Ryder.

Aangedreven door PressBook Green WordPress thema