Het getal zeven is een bijzonder getal. Voor veel mensen is het zelfs een heilig getal. In de Bijbel staat het symbool voor volledigheid, voor iets dat af, volmaakt is, en daarom niet beter kan worden (of daaraan tegengesteld, niet erger, maar dat even terzijde).
Het is zeven jaar geleden dat ‘Total Depravity’ uitkwam, het zesde studio-album van The Veils, de succesvolle indierockband rond de in Nieuw-Zeeland woonachtige, singer-songwriter Finn Andrews. Nu is er, onverwacht, nummer zeven, met een opvallend positieve titel: ‘…And Out Of The Void Came Love’.
Het waren zeven vreemde jaren. Er was overal onrust in de wereld, ook en niet op de laatste plaats in het leven van Finn Andrews zelf:
Time is a tempest tearing you apart
Time has a well-known distrust of the heart.
Na de release van ‘Total Depravity’ bracht Finn Andrews in 2019 een soloalbum uit, ‘One Piece At A Time’, gevolgd door een wereldtournee. Tijdens een van de concerten brak hij, terwijl hij op de piano los ging, zijn pols. Het was voor Finn Andrews, met een reputatie als gepassioneerd podiumdier, geen reden om te stoppen. Hij speelde door en maakte de tournee af. Toen hij echter veel later de breuk door een specialist liet onderzoeken, bleek het scaphoïde bot in zijn pols, ook wel het ‘scheepsbotje’ genoemd, afgestorven.
Met zijn pols langdurig in het gips, waardoor hij zijn rechterhand niet kon gebruiken, was toeren uit den boze. En dus bleef Finn Andrews thuis en werkte, zo goed en kwaad als mogelijk, aan nieuwe liedjes voor wat een nieuw album van The Veils moest worden.
Toen zijn hand na verloop van tijd voldoende was genezen om weer te kunnen spelen, nodigde producer Tom Healy hem uit. Samen namen ze in Healy’s eigen kleine studio onder de oude Crystal Palace balzaal in Mount Eden de enorme bulk songs door die Finn Andrews tijdens zijn herstelperiode had verzameld. Ten gevolge van de Covid-19 lockdowns konden ze gedurende twee jaar slechts met tussenpozen opnemen. En toen werd Finns vrouw zwanger, en de diepe emoties die dat opriep, vormden nieuwe liedjes.
Waar dat alles, al die opnamen, toe moesten leiden, was Finn Andrews lang onduidelijk. Tot zijn dochter werd geboren. Toen kreeg het geheel kop en staart. Het dubbelalbum ‘…And Out Of The Void Came Love’ vertelt in vijftien liedjes het verhaal van een spirituele zoektocht in twee delen, die goed afloopt.
Veel pop- en rockmuzikanten van nu laten horen zich bewust te zijn van de penibele situatie waarin de planeet en de mensheid zich bevinden. Ze streven naar een betere wereld, een toekomst om na te laten aan volgende generaties. Op ‘…And Out Of The Void Came Love’ strompelt Finn Andrews door de diepste diepten – spitting blood, missing teeth – waar de mensheid hard op weg is zichzelf uit te roeien – an unconvincing drama set on a rock adrift in space – en reikt vanuit de eindeloze leegte onder de sterren naar de liefde. Het is een indrukwekkende getuigenis.
De liedjes op ‘…And Out Of The Void Came Love’ variëren van intieme, door strijkers ondersteunde pianoballades en weidse soundtracks tot stevige rocksongs, maar vormen ondanks de voortdurende wisselingen in stijl een doorlopend en kloppend geheel. Finn Andrews gaat als zanger enige dramatiek niet uit de weg, maar zet het middel doeltreffend in, zonder overdrijving. Hoorbare inspiratiebronnen in deze zijn David Bowie, Leonard Cohen en vooral Nick Cave, die van The Bad Seeds én van voorganger The Birthday Party. Maar ook als hij puur op zijn eigen, warme en gevoelige tenorstem vaart, sleept Finn Andrews de luisteraar mee in de zoektocht naar de antwoorden op zijn vragen:
But I wonder if there’s another primate sitting on a rock out there
Squinting into the sky, shaking it’s little fist in the air
Saying “Oh God, how can I be so alone, when there’s no limit of stars?”
De filmische strijkersarrangementen van componiste Victoria Kelly zijn substantiële dragers in het verhaal. Naast Finn Andrews spelen op ‘…And Out Of The Void Came Love’ Cass Basil op bas, Dan Raishbrook op lap steel en gitaar, Liam Gerrard op piano, Joseph McCallum op drums en het modern-klassieke New Zealand Trio, bestaande uit Somi Kim op piano, Ashley Brown op cello en Amalia Hall op viool. Speciale gastbijdragen zijn er van de Britse band Smoke Fairies op achtergrondzang.
Finn Andrews is de zoon van Barry Andrews, vroeger keyboardspeler van XTC en Robert Fripps League of Gentlemen en later mede-oprichter van Shriekback. Hij schreef bij de geboorte van zijn zoon het nummer ‘Cradle Song’. Het is dit prachtige slaapliedje waarmee ‘…And Out Of The Void Came Love’ overweldigend afsluit, nu door de zoon gezongen voor diens dochter:
Sing a cradle song now
As the light fades around us
And you breathe like the ocean
Lying small in my arms
Zoals gezegd staat het getal zeven voor volledigheid, voor iets dat af, volmaakt is. Finn Andrews kwam met ‘…And Out Of The Void Came Love’ uit de leegte in een verhaal met aan het eind het happy end van de volmaaktheid van nieuw leven.
…and out of the void came love,
and out of that love came hell,
and out of that hell came love for the void,
and out of the void came love.
The Veils – …And Out Of The Void Came Love
Ba Da Bing | Konkurrent
The Veils live:
Woensdag 14 juni 2023 om 19:30 uur | Melkweg, Amsterdam
Donderdag 15 juni 2023 om 20:15 uur | TivoliVredenburg, Utrecht
Vrijdag 16 juni 2023 om 20:30 uur | Mezz, Breda
Zaterdag 17 juni 2023 om 20:30 uur | Doornroosje, Nijmegen
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je jouw waardering laten zien door een kleine bijdrage te doen. Zo help je CCRyder doorgaan.
Met iDEAL kun je via de beveiligde omgeving van je eigen bank CCRyder waarderen.
“Eyes on the road and hands upon the wheel”