De vraag is waarom de Duitse experimentele pianist en componist Volker Bertelmann, artiestennaam Hauschka, ervoor koos zijn vijftiende solo-studioalbum ‘Philanthropy’ te noemen.
Filantropie wordt doorgaans geassocieerd met de zorg en liefde voor de mensheid. Het nieuwe Hauschka album is echter niet direct te karakteriseren als liefdadigheidsproject. De muziek baseert zich grotendeels op het unieke geluid van een geprepareerde piano, dat voortdurend verandert.
Voor Bertelmann gaat muziek niet alleen om de klank, maar ook om de mogelijkheid om via muziek in discussie te treden en ideeën uit te wisselen.
Zelf zegt hij hierover: “Het is altijd bevredigend om invalshoeken te verkennen die verbonden zijn met één thema. Dat opent deuren voor communicatie en helpt om van een album een sociaal evenement te maken, vergelijkbaar met een concert. Naast optreden, geniet ik ervan om fans te ontmoeten en tijd met hen door te brengen, of een praatje te maken terwijl ik merchandise verkoop. Een album met een concept biedt een andere manier om te communiceren. Concepten brengen je gewoon dichter bij het echte leven.”
Hoewel Volker Bertelmann begon in de popmuziek, koos hij aan het begin van de jaren 2000 voor de artiestennaam Hauschka en verwierf hij bekendheid als pionier van wat later bekend zou worden als New Classical muziek. Inmiddels is hij deze categorie ontstegen.
De componist, wiens bijzondere soundtrack voor ‘All Quiet On The Western Front’ van regisseur Edward Berger in 2023 een Oscar won, gebruikt zijn werk niet alleen om mensen emotioneel en fysiek te raken. Hij wil ook provoceren en een dialoog uitlokken over specifieke onderwerpen. Zo onderzocht hij zijn liefde voor house- en technomuziek op ‘Salon Des Amateurs’ uit 2011. Voor ‘Abandoned City’ uit 2014 gebruikte hij de namen van verlaten, maar tegelijkertijd indrukwekkende locaties om de hoop én droefheid over te brengen die hij, naar eigen zeggen, achter de piano ervaart. En op ‘What If?’ uit 2017 uitte hij zijn zorgen over de wereld waarin zijn kinderen als volwassenen zullen leven, door middel van utopische concepten.
‘Philanthropy’ is sterk beïnvloed door de vreugde die de musicus haalt uit het maken van muziek. Volker Bertelmann had altijd al de wens om een optimistisch album te maken en vond dat dit idee goed paste bij de titel. Na een paar moeilijke jaren, waarin een groot deel van de wereld in isolatie verkeerde en iedereen zich afvroeg hoe het leven verder zou gaan, voelde hij de behoefte om een plaat te maken die wat frisse lucht zou brengen. Het doel was om positiviteit en energie in de muziek te steken, in plaats van alleen maar trage en depressieve stukken te spelen.
De naam ‘Philanthropy’ past bij veel van de songtitels op het album, zoals ‘Diversity’, ‘Generosity’ en ‘Altruism’. Deze sluiten, ondanks hun onderlinge verschillen, ook muzikaal perfect op elkaar aan. In de opgewekte opener ‘Diversity’ worden arpeggio’s en pizzicato melodieën speels gecombineerd, waarna ‘Searching’ een langzaam zoekende kracht laat horen die uitmondt in het bruisende, door een brutale upbeat aangedreven ‘Inventions’. In ‘Detached’ kronkelen de tinkelende pianosnaren als een klimplant omhoog naar het licht en het gefluisterde murmelen van ‘Limitation of Lifetime’.
‘Nature’ voegt zich in zachte mystiek en vloeit vervolgens over in het neo-klassieke, weemoedige ‘Loved Ones’, via de gestaag kloppende levenspuls van ‘Science’. ‘Generosity’, een fascinerende dubmix, viert het leven volop, gevolgd door ‘Altruism’ met vijf minuten vrolijke en zorgeloze ritmes. Het meest melancholische moment komt met ‘Magnanimity’, een eigenschap die in de noordelijke landen vaak ontbreekt, maar in het zuiden onlosmakelijk deel uitmaakt van het leven. Het experimentele, indrukwekkend vormgegeven ‘Noise’ sluit Philanthropy’ af op een manier die sommigen wel ambient noemen, maar verder gaat dan dat. ‘Noise’ is als een ademtocht, die langzaam, mentaal en fysiek, lucht brengt, vanuit liefde, voor mensen.
Hauschka – Philanthropy
City Slang | Konkurrent