Antoine Tamestit
geldt als een van de meest markante altviolisten van deze tijd.
Geboren in Parijs in 1979, volgde hij zijn opleiding aan het Conservatoire de Paris en kreeg les van gerenommeerde docenten zoals Tabea Zimmermann. Zijn warme, rijke klank en uitmuntende techniek maken hem een veelgevraagd solist op ’s werelds vooraanstaande podia. Tamestit speelt op een unieke Stradivari-alto uit 1672, de ‘Gustav Mahler’, wat zijn geluid een bijzondere kleur geeft.
Zijn repertoire strekt zich uit van de elegante klanken van barokmuziek tot hedendaagse composities. Zo nam hij onder meer de cello suites van Johann Sebastian Bach op, die hij zelf voor altviool arrangeerde, en speelt hij regelmatig werken van Telemann met gespecialiseerde ensembles. Tamestit benadert deze barokke werken met respect en met een eigentijdse interpretatie.
Recentelijk bracht Antoine Tamestit een opname uit van Morton Feldmans cyclus ‘The Viola in My Life’, samen met het Gürzenich-Orchester Köln.
De Amerikaanse componist Morton Feldman (1926–1987) maakte deel uit van de experimentele New York School, samen met John Cage, Christian Wolff en Earle Brown. Feldman liet zich inspireren door abstract-expressionistische schilders als Mark Rothko en Jackson Pollock, en zocht in zijn muziek naar dezelfde verfijning van toon, ruimte en stilte.
‘The Viola in My Life’ (1970–1971) bestaat uit vier delen, met wisselende bezettingen van kamermuziek tot orkest, steeds met de altviool als stem van het innerlijk. Langdurige tonen, de ruimte ertussen, het langzaam verschuivende licht.
Tamestit noemt de muziek in de liner notes een “bijna stille meditatie over wat de altviool betekent in mijn leven”. Intiem en zorgvuldig, met zijn warme, donkere toon en een frasering die elk detail omarmt, brengt hij de kwetsbare, diep bezonken klankwereld van Feldmans muziek dichtbij. De samenwerking met pianist Paulo Alvares en het Gürzenich-Orchester onder leiding van Harry Ogg levert een uitvoering op die scherp en sfeervol is, zonder luchtigheid. In het vierde deel, met orkest, dat hier onder leiding van François-Xavier Roth staat, opent zich een wijde ruimte waarin de altviool vrij klinkt, maar waar de warmte en nabijheid onverminderd aanwezig blijven. Zo ontvouwt zich Feldmans universum: minimaal in beweging, maar rijk aan emotie en luisterruimte.
Beschouwing: ‘The Viola in My Life’ is een gesprek met steeds wisselende partners, elk met een eigen toon en overtuiging. Vier delen, van kleine expressieve miniaturen met zeggingskracht tot grootse orkestklank. De altviool is steeds die ene stem die de boel bijeenhoudt: intiem, kwetsbaar, maar onverstoorbaar aanwezig. In een wereld waar iedereen ruw over elkaar heen buitelt, klinkt hier een andere manier van samenspraak: langzaam, aandachtig, vol ruimte om te horen wat de ander écht zegt. Hier geen rotsvaste waarheid, alleen fluisteringen tussen de noten — precies de tegenhanger van de harde polarisatie buiten de concertzaal.
Antoine Tamestit – Morton Feldman: The Viola in My Life
Harmonia Mundi
