"Eyes on the road and hands up on the wheel"
“Gebruik jij nog steeds make-up?” vroeg een oude vriendin, die ik al meer dan veertig jaar niet had gezien. Haar vraag wierp me terug in de tijd, naar de jaren zeventig, naar Tilburg — de stad van mijn jeugd, mijn geboortestad. Daar volgde ik lessen aan de dansvakacademie van het Brabants Conservatorium, voortgestuwd door ambitie,…
Lees meer “Textiel als thuis voor queer verhalen, draad als lijn van bestaan ” »
Ben jij iemand die liever je eigen koers vaart dan mee te drijven op de hype van de dag, en die kleine, onafhankelijke makers van kunst, muziek en literatuur uit de hele wereld steunt met je aankopen? Dat wordt binnenkort een stuk lastiger – en vooral duurder. Vanaf 28 juni 2025 gelden in de Europese…
De geluidsopname legt vast, maar het is de auditieve waarnemer die betekenis geeft — luisteren als bewuste, kritische keuze. Lawrence English is een Australische geluidskunstenaar en componist uit Brisbane. Hij is de drijvende kracht achter het label Room40, een toevluchtsoord voor mensen die met hun oren durven reizen. Voor English is geluid opnemen niet slechts…
Lees meer “Je gaat op reis naar Antarctica en neemt mee… je oren” »
“There’s no solution to this mess. The only moment that you can live here comfortably, in these absolutely irreconcilable conflicts, is when you embrace it all and you say, ‘Look, I don’t understand a fucking thing at all—hallelujah!’ That’s the only moment that we live here fully as human beings.” - Leonard Cohen Amsterdam kent…
Lees meer “Mokum: De stad als spiegelzaal waar Erwin Olaf en Joods Amsterdam elkaar raken” »
Antoine Tamestit geldt als een van de meest markante altviolisten van deze tijd. Geboren in Parijs in 1979, volgde hij zijn opleiding aan het Conservatoire de Paris en kreeg les van gerenommeerde docenten zoals Tabea Zimmermann. Zijn warme, rijke klank en uitmuntende techniek maken hem een veelgevraagd solist op ’s werelds vooraanstaande podia. Tamestit speelt…
Hoewel het idee om een requiem te schrijven bij Johannes Brahms (1833-1897) al leefde sinds de dood van Schumann in 1856, kwam het er niet van: Brahms was immers niet het toonbeeld van een diepgelovig man. De dood van zijn moeder in 1865 vormde een keerpunt dat hem aan het schrijven zette. Vier jaar later voltooide hij ‘Ein Deutsches Requiem’.
Het begin is zacht. Zo zacht dat er even twijfel is over het ingestelde volume. Maar dan doemen de eerste klanken op uit de nevelen waarin ‘Plainscapes’ van de Baltische componist Pēteris Vasks (1946) gehuld gaat. Het is de eerste compositie op het album ‘Rejoice’ van violiste Merel Vercammen en celliste Maya Fridman, hier terzijde…
Hij verraste eerder dit jaar met het even wonderbaarlijke als indrukwekkende ‘Hymns of Bantu’. Een half jaar later ligt er alweer een nieuw album van de Zuid-Afrikaanse cellist Abel Selaocoe: ‘Four Spirits’. ‘Hymns of Bantu’ neemt de luisteraar mee op een meeslepende reis waarin traditionele Bantu-muziek harmonieus samenkomt met westerse klassieke muziek, van Bach en…
Lees meer “‘Four Spirits’ Zuid-Afrikaanse cellist Abel Selaocoe geladen met hart en samenklank” »
Laat er geen twijfel over bestaan: Johann Sebastian Bach is zonder twijfel de grootste componist die geleefd heeft voordat Wolfgang Amadeus Mozart het podium betrad, en de geschiedenis zal uiteindelijk uitwijzen dat hij ook de grootste is van allemaal. De muziek die Bach heeft nagelaten, getuigt van vakmanschap en van mathematische precisie. Maar belangrijker nog…
“Onze tijd heeft klassieke muziek in een keurslijf geperst,” zei Ton Koopman ooit tegen me in een interview. “Vroeger was het anders: mensen gingen naar de opera voor hun favoriete zanger. Was je minder tevreden, dan vlogen er zomaar sinaasappelschillen of kippenpoten door de loges. Het ging niet om het verhaal, maar om de rauwe…